(druk senacki nr 842 z dnia 2 marca 2015 r.)

                                                                                                                                                                      Warszawa, dnia 14 kwietnia 2015 r.

            W dniu 24 marca 2015 r. do siedziby Geodezyjnej Izbie Gospodarczej w Warszawie zostało doręczone pismo Pana Piotra Zientarskiego, Przewodniczącego Komisji Ustawodawczej Senatu Rzeczypospolitej Polskiej, z prośbą o sporządzenie w ramach podjętych konsultacji społecznych opinii w przedmiocie rozwiązań zawartych w projekcie ustawy o zmianie ustawy Prawo geodezyjne i kartograficzne (druk senacki nr 842 z dnia 2 marca 2015 r.).

            W przedłożonym projekcie ustawy o zmianie ustawy - Prawo geodezyjne i kartograficzne zaproponowane zostały dwie zasadnicze nowelizacje.

Po pierwsze, projekt zawiera zmianę dotychczasowego brzmienia art. 12b ust. 5 ustawy Prawo geodezyjne i kartograficzne, polegającą na wprowadzeniu zapisu, zgodnie z którym opatrywanie wyników prac geodezyjnych i kartograficznych stosownymi klauzulami urzędowymi odbywać będzie się wyłącznie na wniosek i tylko względem opracowań sporządzonych na potrzeby postępowań administracyjnych, postępowań sądowych lub czynności cywilnoprawnych, w trybie wskazanym w przepisach wykonawczych wydanych na podstawie art. 12d ust. 2 tej ustawy, za odpłatnością ustaloną w załączniku do ustawy (Tabela 16, wiersz 3 i 4).

Po drugie, projekt zawiera zmianę dotychczasowego brzmienia art. 46w ustawy poprzez usunięcie odesłania do stosowania w postępowaniach przed komisjami dyscyplinarnymi w kwestiach nieuregulowanych przepisami ustawy Prawo geodezyjne i kartograficzne przepisów o postępowaniu uproszczonym zawartych w Kodeksie postępowania karnego, a to z uwagi na uchylenie tychże przepisów z dniem 1 lipca 2015 r.

W art. 2 przedłożonego projektu został zawarty przepis przejściowy mający na celu utrzymanie w mocy wszystkich czynności dokonanych przed komisjami dyscyplinarnym na podstawie dotychczasowych przepisów. W art. 3 ww. ustawy nowelizującej autor projektu zawarł zaś postanowienie dotyczące przepisów proceduralnych znajdujących zastosowanie względem postępowań dyscyplinarnych wszczętych i niezakończonych przed dniem 1 stycznia 2015 r.

Zgodnie z treścią przedłożonego projektu ww. zmiany miałyby wejść w życie z dniem 1 lipca 2015 r.

Po dokładnej analizie projektu ustawy o zmianie ustawy - Prawo geodezyjne i kartograficzne Geodezyjna Izba Gospodarcza wskazuje, iż:

a)      sprzeciwia się zmianie, jaka przewidziana została w
art. 1 pkt 1 projektu ustawy nowelizującej,

b)     nie wnosi zastrzeżeń co do zmiany przewidzianej w art. 1 pkt 2 projektu,  zgadzając się z tym, iż zmiana ta jest konieczna dla prawidłowego i niezakłóconego przebiegu postępowań dyscyplinarnych,

c)      nie kwestionuje przepisu przejściowego zawartego w art. 2 projektu ustawy nowelizującej,

d)     wyraża zastrzeżenia co do zasadności umieszczenia w projekcie ustawy nowelizującej zapisu zawartego w art. 3 projektu.

Ad. a)

Na mocy ustawy z dnia 5 czerwca 2014 o zmianie ustawy – Prawo geodezyjne i kartograficzne oraz ustawy o postępowaniu egzekucyjnym w administracji (Dz. U. z 2014 r. poz. 897) do ustawy - Prawo geodezyjne i kartograficzne wprowadzone zostały art. 12 – 12d, precyzujące procedurę zgłaszania i przyjmowania do zasobu prac geodezyjnych i kartograficznych. Obowiązek zgłoszenia wykonywanej pracy geodezyjnej i kartograficznej do właściwego organu Służby Geodezyjnej i Kartograficznej ciąży na każdym wykonawcy. 

            Zgodnie z rozporządzeniem Ministra Administracji i Cyfryzacji z dnia 8 lipca 2014 r. w sprawie formularzy dotyczących zgłaszania prac geodezyjnych i kartograficznych, zawiadomienia o wykonaniu tych prac oraz przekazywania ich wyników do państwowego zasobu geodezyjnego i kartograficznego (Dz. U. 2014, poz. 914) zgłaszanie prac geodezyjnych odbywa się na formularzu. W zgłoszeniu, a konkretnie w rubryce nr 14 ww. formularza, wykonawca wskazuje materiały geodezyjne znajdujące się w zasobie geodezyjnym i kartograficznym, których wydanie jest mu niezbędne do wykonania danej pracy. Udostępnienie tychże materiałów przez organ administracji geodezyjnej i kartograficznej związane jest po pierwsze z udzieleniem licencji na ich wykorzystywanie, a po drugie z koniecznością uiszczenia stosownej opłaty, naliczanej na podstawie art. 40a ust. 1 ustawy Prawo geodezyjne i kartograficzne według stawek szczegółowo ustalonych w załączniku do ustawy. Nałożenie ww. opłaty na wykonawcę udokumentowane zostaje w Dokumencie Obliczenia Opłaty. Wykonawca odbiera z Ośrodka zamówione materiały, uiszcza naliczoną opłatę i przystępuje do realizacji zlecenia.

Gdy zgłoszona praca zostanie wykonana, wykonawca zawiadamia organ o jej zakończeniu, co również dokonywane jest za pomocą urzędowego formularza, do którego załączany jest operat będący wynikiem tychże prac. Organ po otrzymaniu zawiadomienia o zakończeniu pracy niezwłocznie przystępuje do dokonania weryfikacji poprawności jej wykonania, co z kolei zostaje udokumentowane w protokole weryfikacji zbiorów danych oraz innych materiałów przekazywanych do państwowego zasobu geodezyjnego i kartograficznego. Pozytywny wynik weryfikacji pozwala na przyjęcie danego operatu do zasobu. Jak stanowi art. 12b ust. 5 ustawy Prawo geodezyjne i kartograficzne (w obowiązującym brzmieniu), przyjęcie zbiorów danych lub innych materiałów do państwowego zasobu geodezyjnego i kartograficznego właściwy organ Służby Geodezyjnej i Kartograficznej potwierdza wpisem do ewidencji materiałów tego zasobu, a także opatrzeniem dokumentów przeznaczonych dla podmiotu, na rzecz którego wykonawca prac geodezyjnych lub prac kartograficznych realizuje prace geodezyjne lub prace kartograficzne, odpowiednimi klauzulami urzędowymi, o których mowa w przepisach wydanych na podstawie art. 40 ust. 8 ww. ustawy.

W obecnym stanie prawnym potwierdzenie przyjęcia zbiorów danych lub innych materiałów do zasobu poprzez opatrzenie klauzulami urzędowymi dokumentów przeznaczonych dla podmiotu, na rzecz którego wykonawca prac geodezyjnych lub prac kartograficznych realizuje te prace, następuje z urzędu i nie wiąże się z żadną dodatkową odpłatnością.

W art. 12d ust. 2 ustawy Prawo geodezyjne i kartograficzne ustawodawca zastrzegł na rzecz ministra właściwego do spraw administracji publicznej delegację ustawową do określenia w drodze rozporządzenia, sposobu i trybu uwierzytelniania przez organy Służby Geodezyjnej i Kartograficznej dokumentów opracowanych przez wykonawców prac geodezyjnych lub prac kartograficznych na potrzeby postępowań administracyjnych, sądowych lub czynności cywilnoprawnych, w tym wzoru wniosku o uwierzytelnienie opracowanych dokumentów. Na podstawie powyższej delegacji Minister Administracji i Cyfryzacji wydał rozporządzenia z dnia 8 lipca 2014 r. w sprawie sposobu i trybu uwierzytelniania przez organy Służby Geodezyjnej i Kartograficznej dokumentów na potrzeby postępowań administracyjnych, sądowych lub czynności cywilnoprawnych (Dz. U. z dnia 10 lipca 2014 r.). Zgodnie z § 2 ust. 1 ww. rozporządzenia dokumenty opracowane przez wykonawców prac geodezyjnych lub prac kartograficznych na potrzeby postępowań administracyjnych, sądowych lub czynności cywilnoprawnych podlegają uwierzytelnieniu poprzez opatrzenie tych dokumentów odpowiednimi klauzulami urzędowymi, o których mowa w przepisach wydanych na podstawie art. 40 ust. 8 ustawy Prawo geodezyjne i kartograficzne. Jak zastrzega zaś ust. 2 ww. paragrafu uwierzytelnienie dokumentów, o których mowa w ust. 1, następuje na wniosek złożony do właściwego organu, który przyjął do państwowego zasobu geodezyjnego i kartograficznego dokumentację zawierającą zbiory danych oraz dokumenty, o których mowa w art. 12a ust. 1 ustawy, zwaną dalej "dokumentacją geodezyjną", na podstawie której sporządzone zostały dokumenty przedstawiane do uwierzytelnienia.

Jak stanowi zaś art. 40b ust. 1 pkt 3 ustawy Prawo geodezyjne i kartograficzne organy prowadzące państwowy zasób geodezyjny i kartograficzny pobierają opłaty za uwierzytelnianie dokumentów opracowanych przez wykonawców prac geodezyjnych lub prac kartograficznych, co do zgodności tych dokumentów z danymi zawartymi w bazach danych, o których mowa w art. 4 ust. 1a oraz 1b, lub z dokumentacją przekazaną przez tego wykonawcę do państwowego zasobu geodezyjnego i kartograficznego. Zgodnie ze stawkami wskazanymi w Tabeli 16, wiersze 3 i 4 załącznika do ustawy Prawo geodezyjne i kartograficzne z tytułu uwierzytelnienia dokumentów wnioskodawca zobowiązany jest uiścić opłatę w wysokości 50 zł za pierwszy dokument oraz opłatę w kwocie 5 zł za każdą kolejną kopię uwierzytelnionego dokumentu.

            W przypadku, o którym mowa powyżej dokumenty opatrywane są stosownymi klauzulami urzędowymi na wniosek, zaś czynność ta wiąże się z dodatkową odpłatnością.

            Zgodnie z przedstawionym projektem nowelizacji ustawy - Prawo geodezyjne i kartograficzne art. 12b ust. 5 proponuje się nadać nowe brzmienie, zgodnie z którym organ Służby Geodezyjnej i Kartograficznej, do którego zostały przekazane zbiory danych lub inne materiały stanowiące wyniki prac geodezyjnych i kartograficznych, będzie potwierdzać ich   przyjęcie do zasobu wpisem do ewidencji materiałów tego zasobu, zaś opatrzenie dokumentów stanowiących wynik tych prac stosownymi klauzulami odbywać będzie się jedynie na wniosek, w trybie przewidzianym w § 2 ust. 1 i 2 ww. rozporządzenia Ministra Administracji i Cyfryzacji z dnia 8 lipca 2014 r., za dodatkową odpłatnością przewidzianą w art. 40b ust. 1 pkt 3 ustawy Prawo geodezyjne i kartograficzne. Wprowadzenie powyższej zmiany podyktowane jest rzekomo koniecznością usunięcia niespójności pomiędzy obecnym brzmieniem art. 12b ust. 5 a art. 12d. ust. 2 oraz art. 40b ust. 1 pkt 3 ustawy - Prawo geodezyjne i kartograficzne.

            Wbrew twierdzeniom zawartym w uzasadnieniu projektu proponowana zmiana nie usuwa niespójności zaistniałych w ustawie – Prawo geodezyjne i kartograficzne, bo takie, co zostanie wykazane, nie istnieją, lecz istotnie zmienia obowiązujący stan prawny, dążąc przy tym do obciążenia wykonawców geodezyjnych dodatkowymi obowiązkami o charakterze fiskalnym. Geodezyjna Izba Gospodarcza stanowczo sprzeciwia się proponowanej zmianie.

W pierwszej kolejności wskazać należy, iż od chwili wejścia ustawy - Prawo geodezyjne i kartograficzne obowiązuje zasada, zgodnie z którą wykonawcy prac geodezyjnych uiszczają wyłącznie jedną opłatę za obsługę i przyjęcie zgłoszonej pracy geodezyjnej, gdzie przez przyjęcie pracy do zasobu rozumie się właśnie tzw. „oklauzulowanie”, a zatem opatrzenie wyników prac odpowiednimi pieczęciami urzędowymi.

Przed wprowadzeniem nowelizacji z dnia 5 czerwca 2014 r. obowiązywało rozporządzenie Ministra Infrastruktury z dnia 19 lutego 2004 r. w sprawie wysokości opłat za czynności geodezyjne i kartograficzne oraz udzielanie informacji, a także za wykonywanie wyrysów i wypisów z operatu ewidencyjnego (Dz. U. z dnia 9 marca 2004 r.). W załączniku nr 1 ww. rozporządzenia prawodawca ustalił stawki opłat geodezyjnych, które wykonawcy prac geodezyjnych byli zobowiązani uiszczać za czynności związane z prowadzeniem państwowego zasobu geodezyjnego i kartograficznego. W punkcie 9.1. Postanowień dodatkowych do Załącznika nr 1 prawodawca zastrzegł, iż wysokość opłat określona w tabelach I-VIII tegoż załącznika została ustalona jako ryczałt za całość informacji i materiałów niezbędnych do wykonania prac, a także poświadczenie dokumentów stanowiących wynik prac przeznaczony dla zamawiającego, bez względu na ich ilość. Opłata naliczana na podstawie przepisów rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 19 lutego 2004 r. względem zgłaszających się wykonawców prac geodezyjnych i kartograficznych miała zatem charakter ryczałtowy.

Również w rozporządzeniu Ministra Rozwoju Regionalnego i Budownictwa z dnia 14 listopada 2000 r. w sprawie wysokości opłat za czynności geodezyjne i kartograficzne oraz udzielanie informacji, a także za wykonywanie wyrysów i wypisów z operatu ewidencyjnego (Dz. U. z dnia 21 grudnia 2000 r.), które obowiązywało do czasu wydania rozporządzenia z dnia 19 lutego 2004 r., w części dotyczącej opłat naliczanych względem wykonawców prac geodezyjnych zastrzeżono, iż wysokość tychże opłat ustalona została jako ryczałt za całość informacji i materiałów niezbędnych do wykonania prac, a także poświadczenie dokumentów stanowiących wynik prac przeznaczony dla zamawiającego, bez względu na ich ilość.

            Jeszcze wcześniej w rozporządzeniu Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 5 sierpnia 1998 r. w sprawie określenia wysokości opłat za czynności związane z prowadzeniem państwowego zasobu geodezyjnego i kartograficznego i uzgadnianiem usytuowania projektowanych sieci uzbrojenia terenu oraz związane z prowadzeniem krajowego systemu informacji o terenie, a także za wykonywanie wyrysów i wypisów z operatu ewidencyjnego (Dz. U. z dnia 31 sierpnia 1998 r.) przewidywano dwie odrębne kategorie opłat za czynności związane z prowadzeniem zasobu. Pierwsze za czynności wykonywane na potrzeby prac geodezyjnych i kartograficznych podlegających zgłaszaniu, drugie za czynności związane z prowadzeniem zasobu dla użytku powszechnego. Dokonywanie odpłatności za poświadczanie dokumentów zostało przewidziane wyłącznie względem czynności dla użytku powszechnego, podczas gdy wykonawcy uiszczali opłatę w zależności o wykonywanego asortymentu.

            W rozporządzeniu Ministra Gospodarki Przestrzennej i Budownictwa z dnia 15 maja 1990 r.  w sprawie wysokości opłat za czynności związane z prowadzeniem państwowego zasobu geodezyjnego i kartograficznego, uzgadnianiem usytuowania projektowanych sieci uzbrojenia terenu oraz za wykonanie wyrysów i wypisów z operatu ewidencji gruntów
(Dz. U. z dnia 24 maja 1990 r.) przewidywano opłatę za poświadczanie zgodności opracowań geodezyjnych lub kartograficznych z dokumentami znajdującymi się w państwowym zasobie geodezyjnym i kartograficznym, przy czym zastrzeżono, iż opłatę tę pobiera się tylko w wypadku poświadczania materiałów i map jednostkowych przedłożonych przez zamawiającego. Niezależnie od ww. opłaty przewidziana została odrębna należność za udostępnianie, analizę i ocenę materiałów do wykonania prac geodezyjnych i kartograficznych oraz kontrolę i przyjęcie do państwowego zasobu geodezyjnego i kartograficznego, zwanego dalej "zasobem", wykonanych w wyniku tych prac materiałów.

            Proponowanej zmiany nie sposób zatem uzasadnić potrzebą usunięcia występujących niespójności, bowiem zmienia ona obowiązujący od ćwierćwiecza porządek prawny.

            Od samego początku obowiązywania ustawy Prawo geodezyjne i kartograficzne przyjęcie materiałów geodezyjnych i kartograficznych potwierdzane było poprzez opatrzenie egzemplarzy wydawanych wykonawcy stosownymi klauzulami urzędowymi. Taka jest bowiem istota świadczenia usług geodezyjnych. Zleceniodawcy oczekują bowiem, iż efektem wykonanej przez geodetę usługi będzie właśnie pełnowartościowa dokumentacja geodezyjna, zatwierdzona przez organy Służby Geodezyjnej i Kartograficznej. Przedmiotowa nowelizacja ogranicza potwierdzenie przyjęcia pracy do zasobu wyłącznie do wpisu tychże materiałów do ewidencji. W jaki sposób wykonawca pracy geodezyjnej będzie mógł zatem wykazać zleceniodawcy, iż wykonana na jego żądanie praca geodezyjna została prawidłowo wykonana i w konsekwencji przyjęta do zasobu? W efekcie wykonywanych prac geodezyjnych wzbogacony zostanie wyłącznie zasób geodezyjny i kartograficzny, podczas gdy zamawiający, na polecenie którego prace te zostały wykonane, zostanie pozbawiony dokumentacji geodezyjnej posiadającej przymiot odpłatności.

Zauważyć należy, że nie wszystkie opracowania wykonywane przez geodetów uprawnionych stanowią opracowania sporządzane na potrzeby postępowań administracyjnych, postępowań sądowych i czynności cywilnoprawnych.

            Zgodnie z  art. 2 pkt 1 ustawy – Prawo geodezyjne i kartograficzne przez  „prace geodezyjne” rozumie się:

a) projektowanie i wykonywanie pomiarów: geodezyjnych, grawimetrycznych, magnetycznych oraz astronomicznych, w związku z:

- realizacją zadań określonych w ustawie,

- opracowaniem dokumentacji geodezyjnej dotyczącej nieruchomości na potrzeby postępowań administracyjnych lub sądowych oraz czynności cywilnoprawnych,

- wykonywaniem opracowań geodezyjno-kartograficznych oraz czynności geodezyjnych na potrzeby budownictwa,

b) projektowanie i wykonywanie zobrazowań lotniczych oraz zobrazowań satelitarnych w związku z realizacją zadań określonych w ustawie lub na potrzeby pomiarów i opracowań, o których mowa w lit. a,

c) obliczanie lub przetwarzanie wyników pomiarów, opracowań i zobrazowań, o których mowa w lit. a i b,

d) tworzenie określonych w ustawie zbiorów danych, ortofotomapy oraz dokumentacji geodezyjnej na potrzeby postępowań administracyjnych, postępowań sądowych oraz czynności cywilnoprawnych związanych z nieruchomościami, a także wykonywanie opracowań geodezyjno-kartograficznych na potrzeby budownictwa.

Przez prace kartograficzne rozumie się zaś wykonywanie map topograficznych, map ogólnogeograficznych oraz kartograficznych opracowań tematycznych i specjalnych (tak art. 2 pkt 2 ww. ustawy).

Proponowane brzmienie art. 12b ust. 5 ww. ustawy ogranicza tzw. klauzulowanie wyłącznie do dokumentów opracowanych na podstawie prac geodezyjnych lub prac kartograficznych wykonanych na potrzeby postępowań administracyjnych, postępowań sądowych lub czynności cywilnoprawnych.  Oznacza to zatem, że wyniki prac geodezyjnych wykonywanych chociażby na potrzeby budownictwa  nie będą w ogóle opatrywane pieczęciami urzędowymi, o których mowa w przepisach wykonawczych wydanych na podstawie art. 40 ust. 8 ustawy? Należy mieć na uwadze, iż ww. przepisy wykonawcze takiego ograniczenia nie wprowadzają.

            Poza tym Geodezyjna Izba Gospodarcza kwestionuje to, jakoby pomiędzy art. 12b ust. 5 a art. 12d oraz art. 40b ust. 1 pkt 3 ustawy – Prawo geodezyjne i kartograficzne występowała jakakolwiek niespójność.

            Wojewódzki Sąd Administracyjny w Kielcach w wyroku z dnia 4 marca 2015 r., sygn. akt II SAB/Ke 8/15, bez konieczności dokonywania jakichkolwiek zabiegów interpretacyjnych wskazał, że norma prawna wynikająca z art. 12b ust. 5 ustawy jest jednoznaczna. Wynika z niej, że z chwilą przyjęcia materiałów do zasobu organ Służby Geodezyjnej i Kartograficzne ma obowiązek, oprócz potwierdzenia przyjęcia wpisem do ewidencji, umieścić odpowiednie klauzule urzędowe na egzemplarzach przeznaczonych dla podmiotu, na rzecz którego została sporządzona praca geodezyjna, bez osobnego wniosku, który podlegałby opłacie. Zauważyć należy, że taki sam pogląd odnośnie do braku obowiązku złożenia wniosku i uiszczenia opłaty wyraził również Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie w wyroku z dnia 18 grudnia 2014 r., sygn. III SAB/Lu 74/14.

            Reasumując powyższe rozważania Geodezyjna Izba Gospodarcza z całą stanowczością sprzeciwia się proponowanej nowelizacji art. 12b ust. 5 ustawy – Prawo geodezyjne i kartograficzne. Nowelizacja ta nie znajduje uzasadnienia w powodach wskazanych w uzasadnieniu projektu. Obecna treśc ww. przepisu nie budzi wątpliwości interpretacyjnych i stanowi kontynuację dotychczasowych regulacji, które obowiązywały w tym zakresie.        

            Poza tym, na wypadek gdyby ustawodawca uznał, iż uchwalenie przedmiotowej nowelizacji jest zasadne,  Geodezyjna Izba Gospodarcza zgłasza poważne zastrzeżenia co do wysokości opłaty za uwierzytelnienie dokumentów.

Jak słusznie wskazano w wyroku Trybunału Konstytucyjnego z dnia 17 stycznia 2006 r., sygn. U 6/04, opłata charakteryzuje się cechami podobnymi do podatku, z tym że w przeciwieństwie do podatków, jest świadczeniem ekwiwalentnym. W literaturze przedmiotu (zob. B. Brzeziński, Prawo podatkowe - zarys wykładu, Toruń 1995, s. 20) wskazano, że opłata, podobnie jak podatek, jest świadczeniem pieniężnym, ogólnym, bezzwrotnym, przymusowym; cechą charakterystyczną odróżniającą opłatę od podatku jest jednak jej odpłatność (podatek jest świadczeniem nieodpłatnym), tzn. że w zamian za opłatę podmiot ją uiszczający ma prawo żądać usługi, towaru lub działania ze strony organu publicznego. Opłaty pobierane są bowiem w związku z wyraźnie wskazanymi usługami i czynnościami organów państwowych lub samorządowych, dokonywanymi w interesie konkretnych podmiotów. Stanowią zatem swoistą zapłatę za uzyskanie zindywidualizowanego świadczenia oferowanego przez podmiot prawa publicznego. W klasycznej postaci opłaty odznaczają się pełną ekwiwalentnością. Oznacza to, że wartość świadczenia administracyjnego odpowiada wysokości pobranej opłaty, co odróżnia je od podatków i innych danin publicznych. Opłaty publiczne pobierane są zawsze w związku z określonym, konkretnym działaniem organów państwa (samorządu terytorialnego). Jeżeli opłata pobierana jest w wysokości usługi - może zawierać pewne cechy ceny, jeżeli zaś jest świadczeniem pobieranym w wysokości znacznie wyższej niż wartość faktycznie świadczonej usługi - nabywa cechy podatku.

            Zgodnie z obowiązującą w zakresie stanowienia danin publicznych będących opłatą „zasadą pokrycia kosztów”, opłata powinna pokrywać koszty, jakie poniósł organ administracji przy wykonywaniu świadczenia objętego opłatą.  Zgodnie zaś z „zasadą ekwiwalentności świadczeń” opłatę wymierzać należy odpowiednio do wartości korzyści przypadającej zobowiązanemu.

            Opłata przewidziana za czynność uwierzytelnienia dokumentów została ustalona na kwotę 50 zł za pierwszy egzemplarz, zaś każda kolejna kopia wiąże się z koniecznością uiszczenia opłaty w kwocie 5 zł. W ocenie Geodezyjnej Izby Gospodarczej kwota ta nie odpowiada w żadnym stopniu wartości świadczenia otrzymywanego w zamian przez zamawiającego. Upraszczając nieco uwierzytelnienie dokonywane jest niejako przy okazji zgłoszenia i przyjęcia pracy geodezyjnej do zasobu i fizycznie ogranicza się do przybicia pieczęci i złożenia podpisu. Nie sposób ustalić dlaczego zatem za wykonanie ww. czynności wykonawca ma zostać zobowiązany do uiszczenia należności w kwocie 50 zł. W takim przypadku mamy do czynienia nie z opłatą, lecz daniną publiczną o charakterze fiskalnym.

        Ad. b) i c)

Geodezyjna Izba Gospodarcza zasadniczo nie wnosi zastrzeżeń, co do proponowanej zmiany art. 46w ustawy Prawo geodezyjne i kartograficzne. Wątpliwości ze strony Izby nie budzi także zaproponowana w tymże zakresie regulacja przejściowa.  

Ad. d)

Wątpliwości natury prawnej budzi zaś w ocenie Geodezyjnej Izby Gospodarczej proponowany zapis art. 3 projektu ustawy o zmianie ustawy Prawo geodezyjne i kartograficzne.

Geodezyjna Izba Gospodarcza zgłasza wątpliwość co do relacji, w jakiej pozostaje proponowany art. 3 ustawy nowelizującej do art. 6 ust. 1 ustawy z dnia 5 czerwca 2014 r. o zmianie ustawy Prawo geodezyjne i kartograficzne oraz o postępowaniu egzekucyjnym w administracji. Oba przepisy w istocie mają tożsamy zakres zastosowania i w proponowanym kształcie legislacyjnym nie sposób twierdzić, że jeden jest kontynuacją drugiego.

Należy zauważyć, iż do dnia wejście w życie nowelizacji z dnia 5 czerwca 2014 r. nie istniały komisje dyscyplinarne. Te bowiem powstały dopiero z dniem 1 stycznia 2015 r. i dopiero od tej daty są władne orzekać w kwestiach dyscyplinarnych. Do dnia wejścia tejże nowelizacji w życie w sprawach dyscyplinarnych orzekał Główny Geodeta Kraju w drodze decyzji. Skoro  zgodnie z art. 6 ust. 1 ustawy z dnia 5 czerwca 2015 r. postępowania wszczęte i niezakończone przed dniem wejścia w życie tej ustawy winny być prowadzone na podstawie przepisów dotychczasowych, to z uwagi na zmianę art. 46w koniecznym jest jedynie uregulowanie przepisów przejściowych dla postępowań wszczętych po dniu 1 stycznia 2015 r. i niezakończonych do dnia wejścia w życie proponowanej zmiany, co też uczyniono w art. 2 projektu.

Jeżeli zaś ustawodawca zauważa konieczność zmiany art. 6 ust. 1 ustawy z dnia 5 czerwca 2014 r. winien w art. 3 dokonać nowelizacji ww. przepisu. Tylko taka redakcja projektu byłaby w ocenie Geodezyjnej Izby Gospodarczej zgodna z zasadami techniki legislacyjnej.

                                   W imieniu Geodezyjnej Izby Gospodarczej:

       Rafał Piętka- Prezes GIG